Realia w jakich osadzono całą tą historię nie przypominają Polski z 2001 roku, a przynajmniej ja wtedy, takiej Polski nie miałem okazji oglądać.
Spoglądam na ekran i mówię: lata dziewięćdziesiąte... sądząc, np. po ubraniach :-} Ten brązowy świat slumsów, który został przedstawiony filmie miał zapewne dodać mu dramaturgii, a niestety, moim zdaniem oderwał odrobinę historię od rzeczywistości i skierował film w stronę ?wyciskacza łez?. Pamiętajmy, że tak jak siebie pokazujemy, tak nas widzą, np. za oceanem. W końcu ten film objechał kawał świata i ukazał nasz piękny kraj. Nie ma co się później dziwić, że ludzie na innym kontynencie Polskę kojarzą sobie z biedą i patologią. W końcu taką ojczyznę im pokazujemy. To oczywiście nie jest wada filmu, to nie jest błąd twórców, ale jednak... przydałoby się trochę więcej cywilizowanego świata w filmach, które pokazujemy światu.

Ale nie o tym chciałem...

Scenariusz męskiej sprawy jest bardzo dobry. W 20 minut wyczerpuje historię. Starannie kreuje portret głównego bohatera. Bartek jak każdy bohater dobrego scenariusza nie jest zwykłym człowiekiem. Kocha psa, codziennie go odwiedza w schronisku... jest on dla niego kimś najbliższym, z kim dzieli się jedzeniem, chodź sam chodzi głodny.
Ogólnie chciałem pochwalić Fabickiego. Kawał dobrej roboty włożył w ten film. Bardzo dobrze go wyreżyserował i napisał. Zdjęcia bardzo ładne. Aktorstwo dobre.
W pełni zadłużony stos nagród.
Warto obejrzeć.

9- /10